Eternal Sunshine of the Spotless Mind

Gisteren keek ik eindelijk Eternal Sunshine of the Spotless Mind, na ‘m werkelijk óveral te hebben zien langskomen in lijstjes met films die je ooit in je leven gezien móét hebben. Een paar collega’s zetten ‘m zelfs in hun persoonlijke top 10 van beste films ooit. Mijn nieuwsgierigheid won het, en ik dook erin. Enne, ik snap nu waarom deze film voor zoveel mensen zó diep raakt.

Waar gaat de film over?

De verhaallijn is briljant bedacht (zeker als je bedenkt dat de film uit 2004 komt!) en laat je nadenken over iets wat we allemaal weleens voelen: het verlangen om pijn weg te poetsen. Joel (Jim Carrey) en Clementine (Kate Winslet) zijn uit elkaar gegaan, en Clementine besluit via een futuristische techniek al haar herinneringen aan hem te wissen. Joel komt hierachter en kiest ervoor om hetzelfde te doen: weg met de pijn, de ruzies, de gemiste kansen. Maar zodra het wissen begint, merkt hij dat hij de fijne herinneringen óók kwijtraakt – en dat doet misschien nog wel het meeste zeer.

▼ scroll verder ▼

Een wijze les over liefde

Wat ik mooi vond aan de film, is dat hij laat zien hoe belangrijk het is om ook je minder fijne herinneringen te koesteren. Juist de moeilijke momenten in een relatie, de fouten, de kwetsbaarheid, de miscommunicatie, vormen wie je bent en hoe je later opnieuw liefhebt.

De film speelt zich deels af in Joel’s hoofd, waar herinneringen letterlijk verdwijnen. Het is verwarrend, dromerig en visueel zó sterk dat je je er helemaal in laat meevoeren. De scènes waarin Clementine’s felgekleurde persoonlijkheid tegenover Joel’s grauwe realiteit staat, vond ik supermooi.

Puntje van kritiek

Wat ik persoonlijk minder voelde in Eternal Sunshine of the Spotless Mind, was mijn band met de personages. Ze zijn geweldig geacteerd, maar ik vond ze niet per se sympathiek. Dat maakte het voor mij iets minder meeslepend. Maar qua thematiek? Spot on. De film raakt aan iets diepers: dat pijn soms nodig is om verder te groeien. Als je alles vergeet, verlies je ook de lessen. En dan begin je misschien opnieuw – zonder enige richting.

Eternal Sunshine of the Spotless Mind is een klassieker

Eternal Sunshine of the Spotless Mind is niet voor niets een film die keer op keer terugkomt in lijstjes met moderne klassiekers. De originele verhaallijn, de creatieve regie van Michel Gondry en het indrukwekkende spel van Jim Carrey en Kate Winslet maken dit tot een film die blijft hangen.

Het is een emotionele, visuele en filosofische ervaring die je aan het denken zet over herinneringen, liefde en verlies. Juist omdat de film niet in clichés vervalt, voelt hij tijdloos en oprecht. Heb je ‘m nog niet gezien? Dan is dit hét moment. Je kunt de film huren via Prime Video of Pathé Thuis – en geloof me: hij is het meer dan waard. Lees ook: Na deze film wil je direct je jeugdliefde opzoeken (en misschien appen)