Rachel doet boekje open over mentale problemen

Op de redactie zijn we al langer fan van Rachel, dus je kunt je voorstellen hoe excited we waren toen we hoorden dat ze mee zou doen aan Special Forces VIPS. En wát heeft ze het goed gedaan. Ze bewees hoe ongelooflijk sterk vrouwen zijn en ging elke proef door alsof het niets was (herinner je het moment in de boksring? Iconisch). Maar waar we net zo enthousiast over waren, waren de momenten waarop ze open sprak over haar mentale struggles – iets wat een groot en belangrijk onderdeel van het programma werd. Nu, een tijdje na haar winst, geeft ze een nog eerlijker inkijkje.

Een strenge opvoeding

Tijdens het programma zagen we Rachel al vertellen over haar opvoeding en hoe zwaar die soms voor haar was. In het interview gaat ze daar dieper op in. Haar vader komt uit Nigeria en legde de lat altijd hoog. “Juist omdat de mensen daar niets hebben, zijn ze hongerig om alles uit het leven te halen”, vertelt ze. Zijn boodschap was duidelijk: “Als jij de beste bent, dan word jij sowieso gekozen, ondanks je afkomst, hoe je eruitziet of welke taal je spreekt.”

▼ scroll verder ▼

Die mindset nam Rachel héél serieus. Ze ging meer sporten, was supergedreven op school en legde de druk heel hoog bij zichzelf. “Vroeger vond ik al die verwachtingen moeilijk”, geeft ze toe. “Nu ben ik hem dankbaar.”

Struggles met ADHD

Rachel vertelt ook dat ze al haar hele leven ADHD heeft. Vanaf haar vijftiende slikte ze medicatie, maar dat had een enorme impact. “Het veranderde mijn persoonlijkheid en onderdrukte mijn gevoelens”, zegt ze. Uiteindelijk besloot ze te stoppen en haar energie ergens anders in te stoppen: kickboksen. En wij weten: dat past perfect bij haar, want ze doet het fantastisch in de boksring!

Toch liet ze het niet alleen daarbij. Ze wilde zichzelf écht begrijpen. Ze dook in alles wat met ADHD te maken had, volgde jarenlang therapie en leerde praten over wat er in haar hoofd omging. “Dat heeft me geholpen om het te accepteren”, vertelt ze.

Schrijven als veilige plek

Die hele reis resulteerde uiteindelijk in haar boek Gelukkig heb ik ADHD. Daarin deelt ze haar meest kwetsbare ervaringen, waaronder zelfbeschadiging en suïcidale gedachten in haar jeugd. Heftig, maar ook zó krachtig!

Het schrijven voelde voor haar als een veilige plek, maar was niet altijd makkelijk. Ze twijfelde soms: “Moet ik dit wel delen?” Toch hield ze haar doel in gedachten. “Misschien doorbreek ik er wel een taboe mee”, zegt ze. En precies dát is waarom haar verhaal zo belangrijk is. “Ik wil mensen helpen die erdoorheen zitten en ze het gevoel geven: je bent niet alleen.” Zó goed!

Een échte powervrouw

Vandaag de dag focust Rachel zich vooral op positieve energie en zelfacceptatie. Ze merkt dat eigenschappen die haar als kind blij maakten, maar door medicatie verdwenen, langzaam weer terugkomen. “Daardoor realiseerde ik me dat ik er blij mee mag zijn”, zegt ze. “ADHD hoort bij mij.”

We love to see that! We zijn mega trots op haar openheid en denken dat ze hier heel veel mensen mee kan inspireren en raken. Ons heeft ze in ieder geval al geraakt! Lees ook: Rachel verklapt: déze scènes uit de laatste aflevering van Special Forces VIPS zijn niet uitgezonden op tv