‘Mijn zus was verliefd op een loverboy’

“Mijn zus kreeg een nieuwe vriend en ik vond hem al niet echt een goede eerste indruk maken. Na een tijdje (ongeveer een maand) had mijn zus nog steeds verkering met die jongen dus begin je hem maar te accepteren. Hij deed aardig tegen mijn ouders, tegen mijn grote zus natuurlijk, maar ook tegen mijn kleine zusje en mij. Op een gegeven moment had mijn zus al een paar maanden met hem en legde ik me er maar bij neer. Misschien was het wel een goede jongen, maar dat was hij niet. Mijn zus was verliefd op een loverboy.

Mijn zus was steeds minder vaak thuis, ik kan me nog veel avonden alleen op de bank herinneren, omdat mijn zus niet thuis was en mijn ouders waren te druk met de verbouwing van ons huis, waar we ook middenin zaten. Dit waren natuurlijk geen leuke avonden. Mijn zus ging zich steeds gekker gedragen en ze ging heel erg achteruit.

‘Ze hebben haar naar een crisisopvang gestuurd’

We kregen steeds meer ruzie omdat ik mijn oudere zus miste waarmee ik leuke meiden dingen deed. Ik heb haar in die tijd echt gehaat, ik kon er niks aan doen. Haar gedrag was niet leuk meer, zelfs mijn ouders vonden dat. Nu zijn we er inmiddels achter dat dit kwam omdat ze drugs gebruikte. Ze werd aangemoedigd door haar vriend natuurlijk. Mijn zus werd vanwege haar gedrag ook geschorst van school en ik moest dit allemaal aanzien!

Dit deed mij erg veel pijn, maar ook deed het pijn om mijn ouders te zien instorten. Ze konden niets meer en hebben besloten dat het gedrag van mijn zus echt niet meer kon. Ze hebben haar eerst naar een crisisopvang gestuurd. Opeens woont je zus dus niet meer thuis, nou ja.. Ze was altijd bij haar vriend dus ik merkte niet echt dat ze toen nog thuis woonde. Ze ging als school was afgelopen naar hem toe en kwam vervolgens pas ‘s avonds veel te laat weer thuis. Terwijl ik in mijn bed lag, hoorde ik (bijna elke avond) de ruzie aan.

‘Ze mocht geen contact met haar vriend hebben’

Bij de crisisopvang draaide mijn zus helemaal door en is ze uiteindelijk weggelopen. Ik werd ‘s nachts naar beneden geroepen en kreeg het vreselijke nieuws te horen: “Je zus is vermist”. “Wat?! Waarheen?! Is de politie opzoek?!” Waren vragen die allemaal in mij opkwamen. Waar kon ze zijn? De vreselijkste gedachtes gingen door mijn hoofd en ondertussen bleef ik maar naar school gaan met dit probleem. De afdelingsleider heeft me uit de klas gehaald zonder dat hij nog iets had gezegd barstte ik al in tranen uit. “Je zus is weer gevonden”, zei hij. Ik was zo blij om dat te horen. Ze was in ieder geval veilig. Die dag heeft nog erg lang geduurd en een vriendin van mijn moeder heeft me van school gehaald omdat ik me toch niet meer kon concentreren.

De crisisopvang waar ze zat, was dus niet goed genoeg om van haar vriendje af te komen. Ook al zag ze zelf niet in dat ze niet meer met hem verder kon. Mijn zus heeft me toen zelfs verteld dat hij haar ten huwelijk had gevraagd en ze vroeg of ik haar bruidsmeisje wilde zijn. “Wat?!” was mijn reactie. Hoe durfde ze dat te vragen? Ik haatte haar vriend en ik haatte mijn zus, maar ik hield natuurlijk diep van binnen nog steeds van haar. Daarna is mijn zus naar een andere opvang geplaatst voor allemaal probleem jongeren. Het is een uur rijden vanaf mijn woonplaats en ze mocht geen contact met haar vriend hebben, alleen maar met ons.

‘Ik was heel bang in de tijd’

Toen begon de heftigste periode. Ik kreeg dreig sms’jes en mailtjes op Hyves van haar vriend dat mijn ouders zouden boeten voor deze actie. Ook kreeg mijn moeder gemene sms’jes van hem. Ze hebben zelfs avonden lang langs ons huis gereden om ons bang te maken. En dat werkte! Ze hebben zelfs ‘s nachts een rotje op de autoruit gelegd en die is ‘s nachts ook helemaal kapot gegaan. Ik was zo bang in die tijd. Ik was zelfs al bang om hem tegen te komen als ik naar school zou gaan. Waar was hij tot in staat? Misschien wel om me in elkaar te slaan?

Toch ging het leven door en ik zag mijn zus alleen nog maar op zondag een uurtje, in een kamer achter slot en grendel. Ze kreeg daar allerlei therapieën en had zelf ook door dat het helemaal niet goed met haar ging. Daarna ging het steeds beter en nu zijn we ongeveer anderhalf jaar verder.

‘Pas op met verkeerde jongens’

Tegenwoordig komt ze elk weekend naar huis en elke zomer. Van haar vriend horen we niks meer. Tenminste, niet meer naar ons toe. Mijn vriendin heeft daarna ook nog met hem verkering gehad. Het is echt vreselijk om te zien hoe erg zo iemand achteruit gaat. Gelukkig heeft mijn vriendin het wel op tijd uitgemaakt met hem en is ze nog op tijd gered.

Tegenwoordig gaat alles ook veel beter met me. Ik ben bij een psycholoog geweest om dit alles te verwerken en heb me ook neergelegd bij wat er allemaal is gebeurd. Ik ben veel meer van mijn zus gaan houden, want ze is nu veranderd. Ik hoop niet dat ze een terugval krijgt, maar ik zal nooit alles weten van wat er is gebeurd tussen mijn zus en haar vriend. Ik weet ook niet of ik alles wel wil weten. Wat ik wel weet is dat mijn zus in de zomervakantie weer naar huis komt en ik hoop dat alles goed verloopt en dat het weer net zo wordt zoals het was. Dus wat ik wil meegeven: Pas op met verkeerde jongens. Ze kunnen jou pijn doen, maar jij doet je omgeving daardoor weer pijn. Wees zuinig op de mensen die je lief hebt!”