We zijn altijd bezig op onze telefoons en nemen ze ook overal mee naar toe. Wat we vaak vergeten is dat een telefoon oorspronkelijk is gemaakt om mee te bellen. Vroeger deden we niet anders dan bellen, maar tegenwoordig doen we er alles aan om een telefoongesprek te vermijden. Dit zijn de zeven meest herkenbare gedachtes die je hebt als je niet houdt van bellen.
1. Moet ik per se opnemen?
We hebben hier allemaal wel een keer over nagedacht. De telefoon gaat en we hebben écht geen zin om op te nemen. Zonder schaamte kijken we hoe onze telefoon afgaat zonder op te nemen. Vijf minuten later krijgen we toch een appje van de persoon die heeft gebeld. Waarom zouden we dan op moeten nemen als we toch een appje krijgen?
2. Dit is echt vét ongemakkelijk…
Het bellen met je ouders is meestal geen probleem. Je woont al jarenlang met ze samen en kent ze ontzettend goed. Maar als je iets van je klasgenootje moet weten wordt het bellen een stuk ongemakkelijker. Een appje sturen was zo veel makkelijker geweest maar dit is echt iets wat je nú moet weten. Korte gesprekjes aan de telefoon zijn altijd ongemakkelijk. Moet je gelijk vragen waarvoor je belt of moet je eerst uitgebreid vragen hoe het gaat? Meestal oefen je dit gesprek ook wel tien keer in je hoofd voordat je belt en gaat het alsnog mis. Ugh, why?
3. Oké… Lekker boeiend
Als je persoonlijk met mensen praat zie je aan de mimiek of ze het onderwerp van gesprek leuk vinden of niet. Tijdens een telefoongesprek zie je dat niet. Als je toch je telefoon opneemt verwacht je niet dat het een heel lang telefoongesprek wordt. Helaas is dit niet altijd het geval. Je krijgt een heel verhaal te horen, tussendoor wat zeggen lukt ook niet. Je geeft al een tijdje de korte “Uhu, jaaajaa, precies” antwoorden. Op een gegeven moment ben je er zo klaar mee dat je jezelf op mute zet en die persoon lekker zijn verhaal laat doen. Ja doei! Hier hebben we toch niet om gevraagd.
via GIPHY
4. Nee, ik hoef écht niet met die ene tante te praten mam!
Op een rustige zondagmiddag gaat ineens de telefoon. Je neemt zelf niet op en je hoopt dat het gering stopt. Helaas neemt je moeder de telefoon op. Je moeder roept je naam en vraagt je om naar beneden te komen. Het blijkt dat er een tante belt. Dit is die ene tante die bij élke familiereünie nooit stop met praten. Ze moet jou altijd hebben, urenlang moet je haar verhalen aanhoren. Je hebt echt geen zin om op je vrije zondag wéér een halve dag kwijt te zijn aan het luisteren naar haar verhalen. Je moeder wenkt naar je, een subtiele hint om te zeggen dat jíj de telefoon moet overnemen zodat je even met je tante praat. Na een hevige, stille, ja-nee schudt discussie wint je moeder. “Hoi tante, wat leuk dat je belt…” *zucht*
5. Hang op, hang op, hang alsjeblieft op
Je werk belt je of je een shift wil overnemen. Het lijkt alsof ze denken dat je geen sociaal leven hebt. Het wegklikken van het telefoongesprek kan je ook niet doen, want dit heeft je werkgever gelijk door. Er zit niks anders op dan te wachten totdat hij ophangt. Vervolgens zet je de telefoon zo snel mogelijk uit en leg je die in het kastje. Vandaag even niet hoor.
6. De mini-hartverzakking als je ziet dat je tien keer bent gebeld
Omdat je niet houdt van bellen is het logisch dat je altijd je telefoon op stil zet. Hierdoor gaat je telefoon niet af als je wordt gebeld. Normaal is dit superfijn, maar dit is niet zo fijn als je ziet dat je tien gemiste oproepen hebt van je moeder. Je krijgt bijna een hartverzakking. Dit was niet de bedoeling. Het ergste is nog dat je haar terug moet bellen, oh jee.
7. Nu effe niet hoor
Je hebt een me-time momentje. Je kijkt je favoriete Netflix-serie op je telefoon en bent aan het genieten van je avond. Ineens loopt de Netflix-app vast en heb je geen idee wat er gebeurt. Het is weer zo ver hoor, iemand heeft je nodig. Dit is al de zoveelste keer dat je wordt gestoord in je me-time. Chagrijnig smijt je de telefoon op bed neer en begraaf je je hoofd in je kussens. Laat me nou een keer met rust.
Bron: Cnet.com, Quora.com, Introvertspring.com | Beeld: iStock
