Dikke billen, stevige kuiten, een lange nek en uitstekende sleutelbeenderen. Iedereen heeft eigen kenmerken die het lichaam typeren. De een baalt gruwelijk, terwijl de ander stiekem best wel trots is met die grote borsten. Schoonheidsidealen zijn afhankelijk van zowel tijd als geografie. Wil jij daar meer over weten? Lees dan snel verder!

Bah, over enkele maanden of jaren moeten we waarschijnlijk toch weer toegeven aan die (verrekte) flarepipe. Ken je ze nog? Een denim die aan de bovenbenen strak zit, maar vanaf de knie wijd uitloopt. Prachtig bij lange slanke dames, want dan worden de dunne benen nog beter uitgelicht…

Bron: Tumblr

In het Westen zijn we dol op lange slanke benen, een platte buik, volle borsten enzovoorts. Dat verschilt natuurlijk per persoon, maar het is een stereotype. De mens is eigenlijk al sinds jaar en dag bezig geweest met schoonheid. De oude Grieken dachten al dat al wat mooi oogde, goed was. Aldus de dichteres Sappho. Lelijke dingen waren dan weer lelijk. En ook die gedachte is lang doorgetrokken. Kijk maar naar de heks van Sneeuwwitje of boeven in een tekenfilm. De heks is oud en in het bezit van een grote neus, terwijl de boef meestal gemeen kijkt en een dikke buik heeft. 

Schoonheid en mode zijn twee zaken die dicht bij elkaar liggen. Schoonheid is een streven en mode accentueert het gegeven. 

Wist je dat in de prehistorie vrouwen het liefste rond waren en dan met name rond de buik? Je kent vast wel dat beeldje; Een donkerbruine vrouw die haast net zo rond als lang is. Dit is een van de oudste beeldjes ooit gevonden en dat is wat de mensen toen waarschijnlijk graag zagen. 

Zoals gezegd zagen de Grieken schoonheid als iets goeds. Iets goddelijks. Ze zagen de ideale mens als een persoon met een perfect, symmetrisch lichaam. Dat zie je vaak in de beelden en tekeningen terug. De torso's zijn perfect en de buik is verrijkt met zes blokjes. Alles is gelijk, de ene borst is bijvoorbeeld niet ontsierd met een grote pukkel of moedervlek. Is het jou ook wel eens opgevallen dat de mannen in die tijd (en veel later) kleine penissen hadden? Tenminste, dat werd afgebeeld. Dat is nu toch bepaald geen schoonheidsideaal meer!

Bron: Tumblr

De mannen moesten volgens de Grieken en de Romeinen grote, gespierde borsten hebben, lange benen en een goede bos haar. Dat beeld is eigenlijk nooit veel veranderd. Ook nu nog is een symmetrisch, atletisch lichaam graag gewild. Voor vrouwen was er een minder duidelijk beeld. Ze moesten natuurlijk 'mooi' zijn (geen imperfecties) en we weten dat de huid het liefste licht zou zijn. Dit was namelijk een teken dat deze dame niet in de zon werkte. 

Ken jij de wiskundige Pythagoras nog? Die van de hoeken in een driehoek en, jawel, de Gulden Snede. Pythagoras rekende uit, dat mensen met een symmetrisch gezicht (een schoonheidsideaal) beschikte over de gulden snede. Dat is een wiskundige perfecte verhouding tussen hoogte en breedte. Deze stelling is vaak onderzocht en ook nu nog wijzen onderzoeken uit dat mensen met een perfect symmetrisch gezicht (met de Gulden Snede dus) vaak mooier en aantrekkelijker worden gevonden, dan mensen met een asymmetrisch gezicht. 

Bron: Tumblr

In de middeleeuwen was er niet per se een schoonheidsideaal. Natuurlijk werden bepaalde mensen mooi gevonden en andere niet, maar de focus lag ergens anders op: het geloof en het hiernamaals. Alle aardse zaken, denk dan juist aan uiterlijk, deden er minder toe. Een goede dame of heer (be)kleedde zich dus zo goed mogelijk. Pas later in de middeleeuwen, na de Pest, ging men zich op de leukere dingen in het leven richten. Waar streefden we naar? Nou, kleine en hoge borsten, smalle hangende schouders en brede heupen. De billen moesten groot zijn en de vrouw moest eigenlijk altijd een wat dikke buik hebben, alsof ze zwanger was. Ja, dat is heel wat anders dan wij nu willen. Maar dat was destijds ook de rol van de vrouw: moeder zijn en zorgen. Om de hoge kleine borsten te creëren, droegen vrouwen hoge korsetten. De rok werd hoger op het lijfje gezet en voorzien van vele lagen. Zo leek de buik wat dikker. 

Bron: Favim

Na de middeleeuwen kwam de renaissance. In deze tijd zaten de borsten van de vrouw nog steeds verdacht hoog, maar de dikke buik verdween. De middel moest nu juist extra smal zijn en vandaar dat vrouwen ook dat door middel van een korset zouden insnoeren. De rok werd nog langer en kreeg meer stof onder de middel. Zo leek de dame in kwestie optisch nog smaller. In deze tijd lag de focus al veel meer op de vrouwelijke schoonheid, dan daarvoor. Zo moest de hals zo lang mogelijk zijn en de haargrens moest zo laat mogelijk beginnen. Vrouwen met een volle haarbos epileerden zelfs het eerste deel van het haar op de hoofdhuid. De mooiste dames hadden trouwens blond haar, dat is iets wat dus een beetje is blijven hangen…

Na de renaissance kwamen de barok en de rococo. Dat is onder andere tijd van de Belgische schilder en kunstenaar Rubens. In deze tijd werden dames juist weer wat voller afgebeeld. Niet alleen de buik en de billen, maar ook de bovenarmen en de benen. Dik zijn was een teken van welvaart, en dat was natuurlijk altijd een goed gegeven. De huidskleur was nog steeds erg licht en liefst zag men de aderen lopen, in het blauw. Daar komt ook 'Blauw Bloed', vaak konden alleen koningen en andere adel zich dit permitteren. 

Daarna gaan we toch echt verder naar de tijd van korsetten. Ken je die films waarin chique dames in een mooie jurk en korset snel flauwvallen van de schrik? Dat gebeurde dus daadwerkelijk in het dagelijkse leven: het was een teken van bevalligheid van de vrouw jegens de man. Een ingesnoerde taille stond voor goed gedrag, discipline en een verfijnde vrouw. 

Rond 1800 liepen vrouwen rond met als het ware kooien onder de rokken. Zo kregen ze die mooie jurken die bij iedere stap meewiegde. Zelf kregen ze, door het korset, een perfect zandloper figuur. De kleding aantrekken was ontzettend moeilijk en duurde lang. Het gebeurde dus dat vrouwen meerdere dagen in dezelfde jurk liepen. Plassen? Dat liepen de dames lopen. 

Vanaf 1900 werd alles dan eindelijk wat anders. Vrouwen gingen zich fel afzetten van alle benauwende of vervelende kleding. Zo wilden de dames in de jaren twintig juist graag als een jongen ogen. Yves Saint Laurent kwam later ook met een broekpak. Ook Chanel was dol op een pantalon voor dames. 

Bron: Stopstealingmylook

Marilyn Monroe zorgde in de jaren vijftig voor volle rondingen, terwijl Twiggy in de jaren zestig talloze meisjes en vrouwen inspireerden om toch nog wat af te vallen. Madonna kwam met puntige beha's en Gaga, nou ja, die komt met van alles. Waar zal dat alles nog heen leiden? 

Bron: Tumblr

Dames, we hebben het nu alleen nog over de Westerse cultuur tot aan het begin van de twintigste eeuw gehad. Over welke cultuur wil jij graag meer weten en heb jij zelf nog bijzondere weetjes? 

Wat vind jij van schoonheidsidealen en is er nog iets wat jij graag aan jezelf zou willen veranderen? 

Door: Janet