Douze points! Dit is de reden achter de beroemdste zin van het Eurovisie Songfestival

Douze points!

Gisteravond zat ik – net als miljoenen anderen – op de bank voor de eerste halve finale van het Eurovisie Songfestival. Drankje erbij, Songfestival-bingokaart klaar en natuurlijk live commentaar in de groepschat. Binnen een paar minuten zat ik er weer helemaal in met nummers die óf totaal vergeten worden óf ineens op repeat staan in je hoofd.

En terwijl ik alvast een beetje wegdroomde naar de grote finale van zaterdag, hoorde ik hem al bijna in mijn hoofd: “Douze points!” Dat ene zinnetje dat elk jaar opnieuw voor een kleine explosie zorgt in huiskamers, op social media en onder Songfestival-fans wereldwijd. Maar toen dacht ik: waarom eigenlijk ‘douze points’? Waarom zeggen we dat steevast in het Frans, en niet gewoon in het Engels of Nederlands? En waar komt die twaalf eigenlijk vandaan, terwijl we toch in alle andere systemen tot tien tellen? Hoog tijd om dat eens uit te pluizen.

Hoe werken de Songfestival-stemmen?

Het puntensysteem van het Songfestival bestaat uit twee delen: televoting (de stemmen van het publiek) en juryvotes (vanuit een vakjury per land). Tijdens de grote finale delen landen in totaal twee sets punten uit: één set namens de vakjury en één namens de kijkers thuis. Elk van die sets bevat de scores 1 tot en met 8, dan 10 en tenslotte de felbegeerde 12 punten – de hoogste score die je kunt krijgen.

En ja, die douze points worden altijd bewaard voor het grote slotmoment van de puntentelling. De ultieme climax, zeg maar.

Waarom eigenlijk twaalf?

Dat is misschien wel de meest logische vraag in dit hele verhaal. Want als je netjes verder telt, dan zou je verwachten dat de hoogste score 10 is. Maar nee hoor, bij het Songfestival slaan we 9 en 11 vrolijk over en maken we van 12 het absolute hoogtepunt.

De reden? In 1975 werd het huidige puntensysteem ingevoerd. Daarmee kregen de drie favoriete inzendingen van elk land extra nadruk: 12 punten voor de nummer één, 10 voor nummer twee en 8 voor de derde plek. De nummers 4 t/m 10 krijgen aflopend 7 t/m 1 punt. Op deze manier kon een land zijn topfavoriet nét iets meer gewicht geven.

Fans speculeren dat dit is bedacht om kwaliteitsacts extra te belonen. En ja: bij een festival dat ooit begon met zeven landen en sindsdien uitgroeide tot een Europese entertainmentgrootmacht, moest het puntensysteem ook meebewegen.

En waarom zeggen we dat op z’n Frans?

Dat antwoord is simpeler: Frans is naast Engels de tweede officiële taal van de European Broadcasting Union (EBU), de organisatie achter het Eurovisie Songfestival. Tot en met 2003 werden de punten zelfs standaard zowel in het Engels als het Frans opgelezen.

En ja, daar komt die iconische zin vandaan: “Douze points!”. Dat het zó goed bleef hangen heeft deels met klank te maken: douze points klinkt vloeiend, dramatisch en internationaal chic. ‘Twelve points’ of ‘twaalf punten’ haalt daar toch nét niet hetzelfde showgehalte bij.

Of we dit jaar zelf een keer douze points krijgen, is nog even afwachten – maar de hoop is er natuurlijk altijd. Benieuwd hoe groot die kans eigenlijk is? Dan is het slim om eens te kijken naar wat de bookmakers voorspellen. In dit artikel leggen we uit hoe die voorspellingen werken en hoe betrouwbaar ze écht zijn. Zeker handig als je alvast een favoriet wilt kiezen voor de finale van zaterdag!