Real life

Naomi (24): ‘Ik had last van pneumokokken’

heftig-verhaal-pneumokokken

Girlscene.nl gaat over fashion en beauty, allerlei happy dingen. Helaas zijn er soms ook minder leuke dingen in het leven en die passen goed in onze rubriek ‘lifestyle’. Want vervelende en heftige dingen horen helaas bij het leven. Sommige meiden hebben wel iets meegemaakt en willen hun heftige verhaal graag met jullie delen.

Buikpijn

In de laatste week van de zomervakantie 2009 liep ik met mijn moeder en een vriendin op de markt. Het was heel gezellig, tot ik plots hevige steken in mijn buik kreeg. Omdat ik wel vaker last had van buikpijn, zochten we hier niet direct iets achter en zijn we gewoon naar huis gegaan. Ik heb geprobeerd nog even gezellig te doen voor mijn vriendin, maar de buikpijn werd steeds heviger en het ging gewoon niet meer. Mijn moeder zat in de tuin en daar ben ik toen heengegaan, en gezegd dat ik veel pijn had. Mijn moeder zei dat ik maar even moest gaan liggen, maar op weg naar binnen zakte ik gewoon in elkaar van de pijn. Mijn moeder heeft me toen op de bank gelegd en de huisartsenpost gebeld. We mochten meteen langskomen.

In de auto deed elk heuveltje waar we overheen reden pijn aan mijn buik, dat was vreselijk. Eenmaal aangekomen bij de huisartsenpost werd ik onderzocht. Ze kwamen met de conclusie dat ik een blaasontsteking had. Ik kreeg medicijnen en moest naar huis. Mijn lichaamstemperatuur was toen 39 graden. Ik heb even geslapen en toen ik wakker werd moest ik heel erg overgeven. De medicijnen hielpen totaal niet en inmiddels was mijn lichaamstemperatuur gestegen naar 42 graden. We zijn meteen weer naar de Eerste Hulp gereden.

Eerste Hulp

Op de Eerste Hulp aangekomen vertelde ik mijn verhaal en ik kreeg een bepaalde code die aangeeft hoe snel je geholpen moet worden. Ik had de code waarbij je zo snel mogelijk geholpen moest worden. Uiteindelijk heb ik heel lang moeten wachten, omdat er net een spoedgeval was binnengebracht en dat ging voor. Na een halfuur ben ik naar een aparte kamer gebracht omdat ik maar bleef overgeven. Rond middernacht werd ik eindelijk geholpen en ik werd aan een infuus gelegd. Ik kreeg antibiotica, want ze dachten dat ik een blindedarmontsteking had. Ik werd naar een kamer gebracht en zou de volgende ochtend geopereerd worden.

Zo gezegd, zo gedaan en de volgende ochtend werd ik naar de operatiekamer gebracht. Ik nam afscheid van mijn moeder en werd onder narcose gebracht. Toen ik drie uur later wakker werd in een kamer, wilde ik gelijk naar mijn moeder. Ze werd gehaald en ik viel gelijk weer in slaap. Daarna werd ik wakker in mijn eigen kamer. Gelijk kwam er een dokter, die me vertelde dat ik helemaal geen blindedarmontsteking had. Ik had een buikvliesontsteking. Dat houdt in dat het vlies om je buikorganen ontstoken is en dus zijn alle buikorganen ook gaan ontsteken. Mijn blindedarm hebben ze verwijderd, omdat die hierdoor ontstoken was. De oorzaak was nog niet bekend.

Antibiotica

Ik kreeg om de vier uur antibiotica in mijn infuus gespoten. Omdat ze nog steeds de oorzaak niet wisten, hebben ze wat bloed afgenomen en dat opgestuurd naar het lab. Ik moest twee dagen wachten op de uitslag. Ondertussen ging het niet goed met me; ik at weinig en mijn weerstand was erg laag. Ik mocht wel al bezoek en dat deed me goed.

Toen na twee dagen de uitslag van de bloedtest er was, kwam er een dokter om het nieuws te vertellen. Het was geen goed nieuws. Ik had pneumokokken in mijn bloed; een bacterie die meestal in de longen of op het hart zit. Gelukkig wisten ze nu de oorzaak en kon ik goed behandeld worden.

Ik heb in totaal twee weken in het ziekenhuis gelegen en mijn weerstand is erg verminderd hierdoor. Ik was de tijd daarna heel vatbaar voor allerlei ziektes en moest nog veel medicijnen slikken. Gelukkig ben ik er helemaal bovenop gekomen. Ik heb alleen wel een litteken op mijn onderbuik van ongeveer zeven centimeter, maar ook dat is al veel minder geworden.