Girlscene.nl gaat over fashion en beauty, allerlei happy dingen in het leven. Helaas maak je soms ook minder leuke dingen mee. Want vervelende en heftige dingen horen jammer genoeg ook bij het leven. Sommige meiden hebben wel iets heel heftigs meegemaakt en willen hun verhaal graag met jullie delen. Deze keer: een meisje van dertien dat een knobbeltje in haar borst ontdekt.

“Afgelopen januari ontdekte ik een knobbeltje in mijn borst. Ik vertelde dit aan mijn moeder en we besloten naar de huisarts te gaan. Een paar dagen later vertelde ze mij dat het een opgezwollen melkklier kon zijn, maar dat ik voor de zekerheid een echo moest laten maken. Na drie dagen hadden we een afspraak in het ziekenhuis en ik was eigenlijk totaal niet nerveus. Ik verwachtte er niet veel van, behalve dat ze gewoon zouden zeggen dat het inderdaad een opgezwollen melkklier zou zijn. We werden naar binnen geroepen en kwamen in een donkere, kale kamer terecht. Ik moest mezelf uitkleden, logisch, maar alsnog best een ding aangezien ik dertien was. Het was een erg lieve vrouw die ons hielp. Ik moest gaan liggen en met een koude gel op mijn borst maakte ze de echo. Ik keek op het schermpje en over het hele scherm zag ik een grote bal in mijn borst zitten. Ik vond het erg interessant, maar had geen idee wat het betekende. Ik herinner mij nog dat de dokter zei dat het uit weefsel bestond, maar ik had nog steeds geen idee. Ze vertelde dat ze een biopt moest nemen om te kijken wat het was.

Een biopt houdt in dat ze een stukje weefsel weghalen om te laten testen. Ik merkte dat mijn handen helemaal koud werden. Er voelde iets niet goed. De blik van mijn moeder was raar, nog nooit had ik haar zo gezien. Ik mocht me weer aankleden en in het kleedhokje keek ik naar mijn moeder die toen in huilen uitbarstte. ”Mama wat is er?” vroeg ik. Daarna ging mijn blik al snel naar de papieren in haar hand. In grote letters stond er: borstkankerzorg en de gevaren van borstkanker. Toen viel het kwartje.

Ik was in een soort shock. Wat er in mijn borst zat was geen verdikte melkklier, maar een tumor. Ze gingen testen of het goedaardig of slechtaardig was. Doordat ik in shock was weet ik niet alles meer heel duidelijk van het gesprek met de dokter. Ik weet wel dat ik een week moest wachten op de uitslag van de biopt. Dat was het ergste. Alle gedachtes die er door mijn hoofd gingen… Toch probeerde ik positief te blijven. Ik moest de volgende dag gewoon weer naar school, maar mijn vrienden en de school wisten nog van niks. Mijn beste vriendin appte ik nadat ik uit het ziekenhuis kwam of ze even kon bellen. Ik heb haar toen even gesproken.

De volgende dag was zo raar, want mijn hoofd zat bij hele andere dingen. Als docenten die dag iets vertelden, wat in mijn opzicht nergens op sloeg, werd ik kwaad en ging ik er tegenin. Die dag kreeg ik twee blauwe kaarten. De teamleider haalde mij de volgende dag uit de les. Nu moest ik het wel vertellen, maar hoe vertel je dat je een tumor hebt? Ik heb het voorzichtig uitgelegd en ze was erg begripvol. Ik moest het die pauze tegen mijn vrienden vertellen. Normaal was ik super vrolijk en nu liep ik erbij als een spook. Ik heb verschillenden reacties gekregen. Sommige mensen begonnen spontaan te huilen, anderen zeiden: ‘oh, oké’ en lieten niets merken. Ik voelde me die week koud van binnen en buiten.

Na die week moest ik naar het ziekenhuis en allebei mijn ouders gingen mee. We kregen te horen dat het een goedaardige tumor was voor nu, maar dat de situatie kan veranderen. Ik ben nu ongeveer negen maanden verder met de tumor en elke dag heb ik enorm veel pijn. Ik heb een hele hoop dokters gezien met allemaal een ander advies. De meeste dokters vertelden me dat ze dit nog nooit hadden gezien bij iemand van mijn leeftijd. Ik ben nog steeds aan het afwachten, want een aantal artsen raadt aan niet te opereren vanwege de risico’s. Ik heb nog steeds geen zekerheid en weet ook niet of ik dat zal krijgen. Ik loop voor controle regelmatig in het ziekenhuis. Mijn tumor is nu drie centimeter. Als iemand dit herkent of als je iets voelt in je borst, ga naar de dokter, want je weet het nooit.

Dit verhaal verscheen eerder op Girlscene 

Wil jij ook graag jouw heftige verhaal delen op Girlscene? Stuur dan een mail met jouw verhaal naar info@girlscene.nl onder vermelding van: ‘Heftig verhaal’.