Lifestyle

‘Blogs over depressie en automutilatie moeten verboden worden’

Lekker discussiëren over actuele en/of maatschappelijke kwesties? Dat kan nu op Girlscene! Elke week legt Girlscene of een lezeres een stelling voor waar iedereen respectvol op kan reageren. Dit is de plek waar je terecht kunt met jouw standpunten over zaken die op dit moment spelen. De stelling van deze week: blogs over depressie en automutilatie moeten verboden worden. 

Faultlessly opende een topic op het forum over self harm en depression blogs.
"Hier is waarschijnlijk nog geen topic over maar wat vinden jullie van die blogs? Ik vind dat het niet veel nut heeft om zo'n blog te hebben, vooral als je al depressief bent of niet lekker in je vel zit. Je omringt jezelf dan alleen maar met negatieve energie en je wordt dan waarschijnlijk alleen maar depressiever. Ook kan het voor sommige mensen een trigger zijn en dat vind ik dus ook heel fout. Ik heb zelf een tijd in een dip gezeten en door o.a. Tumblr kwam ik aan steeds meer manieren om mezelf te verwonden. Nu ik daar eindelijk uit ben en er een andere kijk op heb, vraag ik me gewoon af wat andere mensen van dit soort blogs vinden." 

bron

Vitiligo zei:
"Lastig, lastig. Ik heb zelf niet in zo'n situatie gezeten dus ik kan alleen een subjectieve mening geven, denk ik. Een blog is natuurlijk een goede uitlaatklep, plus je kan er in contact komen met mensen die hetzelfde doormaken als jij. Echter denk ik zelf dat zo'n blog de huidige situatie er niet beter op maakt. Het helpt misschien op bepaalde punten, maar het lost je daadwerkelijke probleem niet op." 

Kurwa reageerde:
"Het kan een uitlaatklep bieden voor mensen met echte problemen. Ik vind het alleen zo jammer dat er zoveel aanstellers bij zitten die heel graag zwelgen in hun zogenaamde 'depressie', 'eetstoornis', terwijl ze zichzelf gewoon graag zielig en anders willen voelen."

Coccolare zei:
"Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die steun hebben aan het opschrijven van hun verhaal, maar het kan de situatie ook verergeren, daarom vind ik dat je het altijd in overleg met een therapeut/psychiater/psycholoog moet doen. Daarnaast vind ik dat je moet weten wat je schrijft. Als jouw verhalen anderen extreem kunnen triggeren, wanneer je bijvoorbeeld informatie geeft over hoe je jezelf pijn kunt doen, van vind ik dat je hiermee op moet passen. Natuurlijk gaan mensen er zelf naar op zoek, maar als schrijver heb je ook een verantwoordelijkheid. Overigens snap ik het nut niet zo van een openbare website. Kan iemand dit mij uitleggen? Is een dagboek niet net zo effectief? Een blog of een Tumblr, die anderen kunnen lezen, komt bij mij een beetje over als aandacht trekken, maar correct me if I'm wrong."

Wat is jouw mening over deze stelling?