Je staat er in je eentje voor

Zodra je de eerste verhuisdozen in je nieuwe huisje neerzet, voel je dat ultieme gevoel van vrijheid. Geen ouders die continu zeuren dat jij je kamer moet opruimen, je kan zelf bepalen wanneer je naar bed gaat en wat je wil eten. Totdat je erachter komt dat vrijheid ook zo zijn eigen regels heeft. Heb jij een papa die altijd zo lief het vuilnis voor je buiten zette? Nu moet je dat zelf doen. Mama die altijd zo lief je kleren voor je waste? Vergeet het maar! Nu moet je zelf je was sorteren, je was plannen en ook nog eens hopen dat er geen rode sok bij je witte beddengoed zit. En laat me niet beginnen over alle rekeningen die maar blijven binnenstromen… Of je nu al een tijdje op jezelf woont of er nog middenin zit, deze 9 dingen ga jij zéker herkennen!

1. Je schrikt elke keer weer van je bankrekening

Voordat we op ons zelf gingen, hebben we allemaal aan de keukentafel een exceloverzicht gemaakt met alle kosten. Maar toch blijft het elke keer een verrassing. Wie had gedacht dat op jezelf wonen zó duur was? Waarom lijkt het alsof je een nier moet verkopen voor boodschappen en is het wc-papier altijd op? Bij je ouders leek het altijd alsof dingen gewoon magisch in huis verschenen. Nou, dat is nu wel anders.

▼ scroll verder ▼

2. Je eet op de raarste tijden

Op jezelf wonen betekent automatisch dat je ritme gewoon non existant is. Je ontbijt om 12.00 uur, gooit er een pizza in om 22.00 uur, want er is niemand die zegt dat het “nu echt tijd is om te eten”. En soms heb je gewoon nul inspiratie en slinger je het tosti-apparaat maar weer aan voor de zoveelste tosti van de week.

3. Je hebt nog steeds geen idee hoe de wasmachine werkt

Waarom zijn er zoveel wasprogramma’s? En kun je dat truitje wel bij de rest van de donkere was gooien? Zodra je gaat wassen, word je ineens helemaal onzeker. Je denkt dat je het gewoon goed doet, maar toch komt die trui opeens drie maten kleiner uit de machine.

4. Je huis is nooit helemaal opgeruimd

Er ligt altijd wel ergens een kledingstapel, een bord in de gootsteen of een vieze mok op tafel. Maar hé, er is ook niemand die erover klaagt, dus kun je het net zo goed wat langer laten liggen, toch?

5. Je praat met jezelf (en soms met je plant)

Alleen wonen betekent ook dat het ineens een stuk stiller in huis is. Geen broertje dat de hele tijd tegen je aan yapt of een zusje dat weer staat te zingen onder de douche. Nu is het gewoon jij en je kamerplant. Het blijft wennen en daarom praat je maar af en toe hardop, gewoon om de stilte te breken. En ineens begin jij jezelf erop te betrappen dat je ook in het openbaar tegen jezelf begint te praten. Oeps!

6. Je doet alles met open deuren

Douchen, omkleden, zelfs naar het toilet gaan, het kan allemaal met open deuren. Niemand die je stoort of binnenloopt. Zalig, toch? Vergeet alleen niet af en toe de gordijnen dicht te trekken voor een glurende buurman of buurvrouw.

7. Je begrijpt ineens je moeder

Je snapt nu precies waarom ze altijd moe was. De was, de afwas, het koken, het huishouden… alles doen is gewoon zwaar. Respect voor haar! Op jezelf wonen is echt een fulltimejob, laat staan als je ook nog eens drie gillende kinderen om je heen hebt lopen.

8. Je bent altijd iets vergeten in huis

Of het nu wc-papier, schoonmaakmiddel of melk is: er lijkt áltijd iets op te zijn, precies wanneer je het nodig hebt. En dan betekent dat je maar weer je fiets pakt om voor de zoveelste keer de supermarkt in te lopen. Inmiddels kennen ze jou, je pyjama en slaaphoofd maar al te goed.

9. Je geniet van je vrijheid

Maar stiekem moeten we toegeven: die vrijheid blijft toch dat puntje waar je het allemaal voor doet. Je mag eten wat je maar wil, slapen wanneer je er zin in hebt (dus ook napjes midden op de dag) en thuiskomen zo laat je maar wil. Heerlijk toch? Lees ook: Samen onder één dak: wanneer is het tijd om samen te wonen?