Real life

Hefig verhaal: Mijn kamer is afgebrand

Redactie

Girlscene.nl gaat over fashion en beauty, allerlei happy dingen in het leven. Helaas maak je soms ook minder leuke dingen mee. Want vervelende en heftige dingen horen jammer genoeg ook bij het leven. Sommige meiden hebben wel iets heel heftigs meegemaakt en willen hun verhaal graag met jullie delen. Deze keer het verhaal van een meisje waarvan haar kamer is afgebrand.

Op 14 juli 2011 veranderde mijn leven. Ik ben sinds die dag eigenlijk alles kwijtgeraakt wat me lief is. Ik zou over een week op vakantie gaan en die dag heb ik met mijn moeder een aantal spullen die ik mee zou willen nemen op vakantie, in een andere kamer gelegd. Rond een uur of vier ging ik naar de sportschool om nog even de laatste kilootjes eraf te zweten. Terwijl ik aan het sporten was kwam er een medewerker naar me toe met de vraag hoe ik heette. Ik zei mijn naam en hij vertelde dat er telefoon voor me was. Ik dacht dat het een grap was, want wie gaat mij via een sportschool bellen? Ik nam lachend op en toen hoorde ik mijn moeder. Mijn moeder is best wel nuchter. Ze vertelde dan ook heel rustig dat mijn kamer in brand stond en dat de brandweer het aan het blussen was. Ook zei ze dat ik best door kon blijven fitnessen om me gerust te stellen.

Mijn vader stond in de straat en ik rende naar hem toe en barstte in tranen uit. Ik vroeg hoe dit heeft kunnen gebeuren maar dat wist hij ook niet. Hij was in shock. Daarna zag ik mijn moeder bij een de buren staan en ik liep daarheen. Ik gaf ook haar een knuffel en toen besefte ik pas dat ik heel veel kwijt zou kunnen zijn. Ik riep gelijk ‘het schilderij van opa’. Mijn opa was kunstenaar en is een jaar voor de brand overleden. Toen ik klein was had ik een keer een tekening voor hem gemaakt en hij had daar een schilderij van gemaakt. Ik had de schilderijtjes een week voor de brand pas opgehangen.

Een week na de brand zou ik op vakantie gaan maar ik wilde niet meer. Ik had het gevoel dat ik mijn ouders in de steek liet. Maar iedereen vond juist dat ik moest gaan. Dit heb ik uiteindelijk gedaan. Het was een leuke vakantie en ik probeerde zoveel mogelijk lol te hebben. Elke avond huilde ik mezelf in slaap. Ik kon het niet uitstaan dat dit mij was overkomen. Ik was zo boos op de situatie. Toen ik thuiskwam waren m’n ouders inmiddels verhuisd naar een huis wat we konden huren via een vriend, een paar straten van ons eigen huis vandaan. Toen ik thuiskwam hadden mijn ouders een kamertje ingericht met spullen van allerlei mensen. Er stond een mooi opgemaakt bed, een bureau en een kast. Ik vond het zo lief van ze, maar het deed mij ook zoveel pijn. Ik realiseerde dat dit de enige spullen waren die ik nog had. De verbouwing van ons eigen huis heeft in totaal een half jaar geduurd. Er moest een heel nieuw dak en bovenverdieping op. De schade was 100.000 euro en de inboedelschade 25.000 euro.

Mijn ouders waren onwetend onderverzekerd. Normaal gesproken moet je elk jaar opgeven wat je nieuw hebt gekocht, maar hier hebben ze nooit aan gedacht. Hierdoor moesten ze 25.000 euro aan het huis meebetalen. Van de inboedel hebben we 11.000 euro teruggekregen. Mijn moeder en ik hadden vaak oneindigheid over het bedrag dat ik zou moeten krijgen. Ik begreep haar situatie echt, maar daarentegen was ik wel alles kwijt. Ik moest van een paar duizend euro al mijn kleren kopen en mijn kamer inrichten. Ik heb samen met mijn moeder alle spullen verhuisd. Uiteindelijk heb ik 2000 euro voor mijn kleren gekregen en heb ik mooie spullen mogen kopen voor m’n kamer waaronder een mooi groot bed, bijpassende bank, kast en een grote televisie! Ik was erg blij met de spullen, maar het nam de pijn niet weg.

Lees ook:

Beeld: iStock

Must reads 👀