Sarah, een bloedmooi meisje met een groot geheim. Lang donker haar, felblauwe ogen, superslank en een lieve lach. Ze had veel vrienden en van haar ouders kreeg ze alles. Maar toch was Sarah niet gelukkig. Dat zou je niet denken, maar toch was het zo. Ze haalde slechte cijfers op school, en ze had een grote bek tegen de leraren. Sarah werd er vaak uitgestuurd, ze spijbelde heel erg veel en had haar huiswerk nooit af. Haar ouders wisten niks over haar schoolleven.

Ze hadden het te druk met zaken en waren vaak weg. Dat was nou net haar probleem. Er was nooit iemand thuis als Sarah uit school kwam, nooit iemand om mee te praten als ze een probleem had. Ze liet het niet zo merken, maar ze voelde zich ellendig. Op school lachte ze altijd. Ze praatte nooit over thuis. Maar er was iemand die wist hoe Sarah zich voelde. En dat was haar vriendje. Thomas. Op een dag belde Sarah hem huilend op. Hij beloofde haar om te komen. Sarah wachtte, en wachtte. Maar hij kwam niet. Dit was de tweede persoon die haar in de steek liet. Sarah zakte steeds verder in de put, maar liet niks merken. Zelfs haar beste vriendin, Marlies , wist van niks. Er mocht van Sarah ook nooit iemand bij haar thuis komen.

‘Je ziet er verdrietig uit.’ zei Marlies een keer.
‘Oh, ik heb slecht geslapen.’ Was haar excuus.
‘Zullen we dit weekend logeren?’ vroeg Marlies.
Sarah schudde haar hoofd.
‘Waarom niet?’
‘Ik kan niet.’
‘Wat ga je doen dan?’
‘Zeg ik niet.’ antwoordde Sarah en ze haalde haar mobiel tevoorschijn.
‘Waarom niet? We zijn toch vriendinnen?’ vroeg Marlies aarzelend.
‘Dat zijn we ook, maar ik hoef toch zeker niet alles te vertellen?’ Sarah keek haar doordringend aan.
Marlies was diep beledigd na dit gesprek met Sarah. Marlies belde Thomas om te vragen of hij eens met haar wou praten.

bron

Sarah belde aan bij Thomas. Hij had haar ge-sms’t om te komen. Sarah was nog steeds boos op hem omdat hij haar in de steek had gelaten. Hij deed zelf open.
‘Kom binnen.’ Zei hij en deed een stapje opzij.
Sarah liep de gang in en trapte haar schoenen uit.
‘Ga je mee naar boven?’ vroeg Thomas.
Sarah liep achter hem aan en deed zijn kamerdeur achter zich dicht.
‘Wat is er?’ vroeg ze argwanend.
Thomas was nooit zo serieus, en hij hield al helemaal niet van die serieuze gesprekken. Hij keek haar lang aan. Sarah voelde zich ongemakkelijk worden.
‘Nou?’ vroeg ze.
‘Waarom doe je zo raar tegen Marlies?’
‘Hoezo?’
‘Precies zoals ik het zeg. Je snauwt haar af, je vertelt haar niks meer. Je laat haar in de steek Sarah. Je hebt geen tijd meer voor je vrienden nu je met mij hebt.’
‘Dat is grote onzin.’ Antwoordde Sarah boos.
Er verschenen rode vlekken rond haar hals. Thomas schudde zijn hoofd.
‘Misschien is het beter als we er mee kappen.’ Zei hij in een opwelling.
Haar mond zakte open. ‘W-w-at?’
‘Je hoorde me wel.’
‘Ga je het uitmaken?’ vroeg Sarah met open mond.
‘Daar lijkt het wel op. Ga terug naar je eigen vrienden, je hebt ze echt in de steek gelaten hoor.’
Thomas stond op en duwde haar voorzichtig zijn kamer uit.
‘Je moet maar eens gaan. Dag Sarah.’ Zei hij.

Door Maaike