Mijn kat is te dik volgens de dierenarts. Omdat ik haar graag zo lang mogelijk bij me wil houden, is ze nu op een streng dieet. Het werkt. Ze beweegt meer en ze valt flink af. Om zo met gewicht bezig te zijn is voor mij vrij nieuw. Ik heb zelf nooit aan diëten gedaan en ik ben blij met mijn gewicht. Ik ben niet dik, maar ook zeker niet te dun. Dat vind ik prima.
.jpg)
Natuurlijk heb ik in mijn vroegere pubertijd mij wel bezig gehouden met mijn uiterlijk, al ging dat meer om mijn huid. Ik kan nog wel een periode herinneren dat ik graag een platte buik wilde. Gewicht telde toen voor mij niet echt mee. Nu nog heb ik wel een soort trots en vreugde momentje als mijn buik een stuk platter is dan anders. Maar zodra mijn buik minder plat wordt, doet me dat vrij weinig. Ik denk dat dit vrij “uniek” is aangezien heel veel meiden wel kampen met zorgen om hun gewicht, “terecht of onterecht”.
Het “gezondere” gewicht wordt wel steeds populairder, alleen gaat dat dan weer zo extreem ten koste van meisjes die in de meeste ogen niet “gezond” zijn. Werden vroeger “dikkere” vrouwen bekritiseerd door de maatschappij, nu worden dunnere meisjes miskeurend aangekeken en uitgemaakt voor ongezond. Ja, sommige meiden die te dun zijn, zijn dit door ongezonde redenen. Maar er zijn er ook heel veel die gewoon zo gebouwd zijn. Die, net zoals sommige met aanleg voor overgewicht, er niet veel aan kunnen doen. Hoeveel ze ook eten of sporten.
Laatst ben ik met mijn vriend naar een spa geweest. Ik had een regeltje verkeerd gelezen en een uur van tevoren kwam ik erachter dat er 'badkleding NIET toegestaan' stond in plaats van 'badkleding toegestaan'. Ik moest dus poedeltje naakt de spa dag meemaken. Voor ons was dit heel nieuw en apart. Ik had de neiging meteen een rechtsomkeert te maken. Maar we hadden nu eenmaal betaald. Dat er nergens camera’s waren, vond ik wel heel prettig.
Ik voelde me onwennig om mezelf zo naakt tussen onbekende mensen te begeven. Het was niet per se schaamte, eerder een soort kwetsbaarheid die ik niet gewend was. Ik ben dan ook naar het personeel gegaan om te vragen waarom deze naaktheid nodig was. Het antwoord was dat dit bedoeld was, omdat in de sauna’s gezweet wordt in de badkleding en dat dit zweet dan weer terechtkomt in het zwembadwater. Dat is onhygiënisch. Nadat ik de reden wist kon ik mezelf wat meer laten gaan. Na een tijdje begon ik het juist wel bevrijdend te vinden.
Het meest treffende vind ik alle vormen en maten die te zien waren tijdens die dag. Dat hele ideaalbeeld ongeacht of het nou voluptueus is of heel dun gaat eigenlijk nergens over. Waarom zou er een standaard moeten zijn? Waarom zouden vrouwen maar ook mannen zich moeten conformeren naar een bepaald uiterlijk type? Niemand is hetzelfde, maar 3% van de bevolking zou gelukkig kunnen zijn met hun uiterlijk als we de media moeten geloven. En toch, tijdens het genieten van mijn spa dag zag ik mensen – die alles behalve de norm vorm hadden – schaamteloos aanwezig zijn in hun blootje. Alsof niemand ze had verteld dat hun lichaam niet als mooi wordt beschouwd door de media en de maatschappij. In plaats daarvan werd iedereen gerespecteerd en was er een soort harmonie tussen al die verschillende soorten mensen. Gewoon mens zijn, gewoon genieten, niet druk maken om een bil groter of kleiner.
Ik vraag me af of dat een afspiegeling zou kunnen zijn van de maatschappij. Zodra iedereen een bepaald ideaalbeeld loslaat en gaat vieren dat ze bestaan, dat ze mooi zijn zoals ze geschapen zijn net als iedereen om hen heen, mooi op hun eigen manier.
Door Maaike
