Leven met… ADHD

Girlscene.nl gaat over fashion en beauty, allerlei happy dingen. Helaas zijn er soms ook minder leuke dingen in het leven en die passen goed in onze rubriek 'lifestyle'. Want vervelende en heftige dingen horen helaas bij het leven. Sommige meiden hebben wel iets heel heftigs meegemaakt of leven met een aandoening en willen hun verhaal graag met jullie delen.

"Als klein kind was ik altijd al druk. Mijn motoriek was onbeheerst en stilzitten was een onmogelijke taak. Alles wat ik aanraakte viel om, ging kapot of glipte tussen mijn vingers door. Andere kinderen begrepen me niet. Ze sloten me buiten omdat ik altijd zo bruut, snel en druk was. Langzamerhand begon ik een hekel aan mezelf te krijgen. Wat was er toch mis met me?

De laatste jaren van de basisschool waren een ramp. Mijn concentratie was na een paar minuten weg en mijn geheugen was een drama. Ik vergat wat ik moest doen, hoe laat ik ergens moest zijn en welke dag het van de week was. Hierdoor werd ik een onhandelbare leerling, ik deed wat ik zelf wilde. Luisteren naar iemand anders had ik opgegeven, ik zou het toch niet volgen, en als ik dat al deed, dan zou ik het niet onthouden.

Bron: zapytaj

De middelbare school was een nieuwe start, waar ik besloot alles anders te doen. Ik was er inmiddels achter dat mijn omgeving zich niet aan mij zou aanpassen, dus dan zou ik maar moeten veranderen. Met veel moeite maakte ik nieuwe vriendschappen en probeerde zo min mogelijk mezelf te zijn. Ik bestudeerde het gedrag van andere kinderen en deed ze vervolgens na. Het enige wat ik nooit onder controle kreeg was mijn mond, alles floepte er zomaar uit. Mijn gedachten gingen als een sneltreinvaart door mijn hoofd. Zo snel, dat niemand anders ze kon bijhouden.

Na vele jaren besloot mijn moeder me te laten testen op ADHD. Mijn broer was hiermee al voor zijn zesde gediagnosticeerd en de focus had altijd op hem gelegen. Het hele gezin draaide om hem en zijn ‘ziekte’. Omdat ik ondanks alle problemen altijd goede cijfers haalde, had niemand ooit de link tussen mij en ADHD gelegd.

De uitkomst was geen verrassing. Inmiddels was mijn zelfbeeld door de ADHD super negatief en had ik een hekel aan mezelf en mijn afwijking. Waarom kon ik niet gewoon normaal zijn? Verder bleek het onbegrip na de diagnose even groot te zijn als ervoor. Mensen denken dat ‘je gewoon wat drukker bent’, maar dit is echt niet het geval. De ADHD beheerst mijn hele leven. Alles wat ik doe wordt erdoor beïnvloed. Ik ben niet ‘gewoon wat drukker’, ik ben een wervelstorm. Mijn hoofd voelt soms overspoeld, alle prikkels komen dubbel en dwars binnen. Ik kan me nergens voor afsluiten, zelfs het gesprek aan de andere kant van de kamer hoor ik. Mijn gedachten gaan zo snel dat ik moeite moet doen om op een normaal tempo te praten. Mijn motoriek loopt achter en mijn handen moeten altijd aan iets zitten. Stilzitten kan niet, ik heb het zelfs niet eens door dat ik beweeg.

Bron: weheartit

Ik hoop dat mensen hierdoor begrijpen dat ADHD niet zomaar iets is en dat je er niks aan kunt doen. Het is geen kwestie van aandacht willen of aanstellen, maar een serieuze afwijking die je altijd met je meedraagt."

Door: Megan