De volgende dag belde ik mijn beste vriend Floris. Hij had een goeie baan en wou me vast wel wat lenen.
‘Met Floris van Dijk.’
‘He man, met Willem hier.’
‘He gozer, alles goed? Tijdje niet gesproken. Hoe is het met de vrouw?’
‘Ja goed goed, ik moet je wat vragen.’

‘Nu komt het,’ er klonk gelach door de telefoon.
‘Het zit zo, ik heb geld geleend van een buitenlander en nu wil hij zijn geld terug.’
‘Om hoeveel gaat het?’ vroeg Floris nadenkend.
‘Vijftienhonderd. Ik moet het volgende week hebben. ‘
‘Vijftienhonderd! Je hebt jezelf echt in de problemen gekregen. Hoe dat zo?’
‘Ik deed het voor Anneke. Gokken in het casino. Met het geld wat ik kon winnen zou ze dan eindelijk weer eens nieuwe kleren kunnen kopen.’
‘Ik kom het in de loop van de week brengen. Je kunt op me rekenen.’
‘Bedankt maat.’
‘Houd me op de hoogte.’
De verbinding werd verbroken en ik zuchtte diep. Misschien zou alles toch nog goed komen.

In de middag ging ik even naar het winkelcentrum om boodschappen te doen. Halverwege mijn weg werd ik een steegje ingetrokken. Ik schrok me rot. Er werd een pistool tegen mijn slaap gedrukt.
‘Kop houden en luisteren. Ferdi wil het geld graag morgen hebben.’
‘En gisteren was het nog volgende week!’ ik voelde mijn benen weer slap worden. Dit ging helemaal verkeerd. Echt helemaal verkeerd.
‘Kop houden! Luister gewoon. Morgenmiddag om 2 uur hier in het winkelcentrum. Stop het geld in een boodschappentas en zet het bij het fietsenhok achter de supermarkt.’
Zo snel ik het steegje in werd getrokken, zo snel was ik er ook weer uit. Ik botste tegen iemand aan en liep snel door.

bron

Thuis belde ik Floris weer op.
‘Ik moet het geld vandaag hebben. De plannen zijn veranderd.’
Ik vertelde hem dat ik bedreigd was met een pistool.
‘Willem, ik krijg het vandaag niet voor elkaar. Echt niet. Het spijt me.’
Hij verbrak de verbinding en de telefoon viel uit mijn handen. Er zat niks anders op dan morgen zonder het geld naar het winkelcentrum te gaan. Ik vertelde Anneke niks over mijn plannen. De nacht was onrustig. Ik kon de slaap niet vatten en staarde naar het plafond. De woorden bleven door mijn hoofd spoken, ‘Ferdi wil het geld graag morgen hebben.’
Ik kon alleen nog maar aan de volgende dag denken.

Met knikkende knieën liep ik de volgende dag om kwart voor twee richting het winkelcentrum. Ik had een boodschappentas in mijn hand maar hij was leeg. Mijn plan was om de tas achter het fietsenhok te zetten en dan weer weg te gaan. Zo snel mogelijk. Maar dat plan viel in duigen. Achter het fietsenhok stond Ferdi met twee vrienden. Ze stonden in de schaduw en zag hun gezichten niet goed. De tas werd uit mijn handen gerukt en op zijn kop gehouden.
‘De tas is leeg,’ zei Ferdi en keek mij vragend aan.
‘Ik had te weinig tijd, volgende week krijg je het echt.' 
In een fractie van een seconden voelde ik een harde klap op mijn hoofd. Ik voelde aan mijn hoofd, ik bloedde. Langzaam zakte ik in elkaar en het laatste wat ik zag was het gezicht van Anneke boven mij. Daarna viel ik in een diepe slaap waar ik nooit meer uit kwam.

Door Maaike

Laat je inspireren in Pinbook