Elk feestje af gaan, leven op bier en pizza, veel daten en als het nog even kan een les meepakken: dat is het leven van een student. Althans, dat zijn de vooroordelen. Of je je hierin kunt vinden of niet, je bent het er vast wel mee eens dat het leven van een student heel anders is dan het leven daarvoor of daarna. Als student krijg je dan ook bepaalde vragen op je afgevuurd en sommigen willen we NIET horen… 

"Wat studeer je?"
Je kunt het mensen niet echt kwalijk nemen dat ze deze vraag stellen en eerlijk is eerlijk: jij stelt 'm ook vaak genoeg. Maar hoe vaak heb je deze vraag wel niet moeten beantwoorden? En als je dan ook nog iets ingewikkelds als Applied Earth Sciences studeert dan kun je de klok erop gelijk zetten dat je nog uitgebreid moet vertellen wat het inhoudt. Zucht. 

"Heb je een relatie?"
Kom je weer eens thuis om je familie te bezoeken, zit je net op de bank en krijg je meteen dé vraag op je af gevuurd. Heb je een relatie? Als je een vaste vriend(in) hebt dan is dit natuurlijk niet moeilijk te beantwoorden en zou je de vraag waarschijnlijk ook niet (zo vaak) krijgen, maar als je lekker aan het daten bent ligt het een stuk lastiger. Moet je jouw ouders vertellen dat je deze week drie Tinder dates hebt gehad? En is het echt nodig om je tante in te lichten over die jongen die je een paar keer hebt gezien, maar nog niet zeker weet of je hem wel leuk vindt? En als je dan zegt dat je op dit moment geen relatie hebt dan krijg je meteen the follow up question: waarom niet?

"Oef, heb gehoord dat de banenmarkt daar heel slecht is, of niet?"
Ja, je hebt voor de studie journalistiek gekozen. Nee, daar zijn momenteel niet veel banen in te vinden. Shit happens. Misschien wist je niet van tevoren dat de banenmarkt zo slecht zou zijn, maar waarschijnlijk heb je gewoon een studie gekozen die bij jou past. En daar gaat het om, toch? Toch voelen we altijd een lichte paniek als we deze vraag krijgen. Wat als je straks geen baan kan vinden?! 

"Ben je weleens bang dat je geen baan kan vinden?"
Nou ehhh… nu wel. 

"Hoe gaat het met de kamerjacht?" 
Als je tijdens je studententijd besluit om op kamers te gaan, dan komt het helse traject van het zoeken van een kamer. Alsof studeren nog niet moeilijk genoeg is, moet je ook nog een kamer zoeken. Doordat iemand deze vraag aan je stelt, word je eraan herinnered dat je nog stééds geen kamer hebt kunnen vinden. Althans, geen kamer die groter is dan een bezemkast, zonder luidruchtige huisgenoten en voor een redelijke prijs. 

"Hoeveel huur moet je betalen?" 
Studenten zijn arm, maar moeten toch een huur van een paar honderd euro ophoesten. Als je vertelt hoeveel huur je elke maand moet betalen voor een kamer waar net een bed in past, valt de mond van sommige mensen open. Het is ook belachelijk veel, maar dat is nu eenmaal zo… 

"Is het wel schoon bij jou?" 
Eén van de grootste vooroordelen van studenten is dat ze vies zijn. Je studeert, dus zal jouw kamer er wel uitzien als een zwijnenstal. Misschien kun je er niet van de grond eten zoals bij je ouders, maar ook jij wil in een schone omgeving wonen. 

"Heb je door het bijlenen dan ook een enorme schuld?"
Studeren is duur. Vergeleken met je leventje voor het studeren heb je ineens veel meer kosten. En dan moet je soms bijlenen (meiden die net zijn begonnen met studeren of gaan studeren moeten sowieso lenen, maar voorheen hoefde dat niet). Niks ergs aan, alleen weten sommige mensen je met deze vraag zenuwachtig te maken over de schuld die je opbouwt. Het is de bedoeling dat je alles later terugverdient en terugbetaalt, maar het blijft toch eng, zo'n schuld… 

"Eet je wel gezond?"
Mensen verwachten altijd dat studenten op pizza leven en geen groenten eten. Misschien heb je de eerste periode van het studeren inderdaad iets te veel pizza gegeten, maar al gauw kom je erachter dat al die aften niet zo prettig zijn en dat groenten en fruit eigenlijk best wel lekker zijn. Geen pizza voor jou dus! Althans, niet elke dag ;-). 

"Ga je ook naar dat feestje?" 
Studenten feesten veel, dat is het vooroordeel. Je studententijd zou de meest wilde periode uit je leven moeten zijn, maar dat geldt niet voor iedereen. Hoe kun je ook elke dag de bloemetjes buiten zetten als je drie keer per week college hebt, twee essays moet schrijven en ook nog moet leren voor tentamens? En dan hebben we dus ook nog die pressure van het feesten erbij. Als iemand je vraagt of je ook naar dat feestje gaat voel je je bijna verplicht om ook te gaan, ook al heb je nog veel te doen en ga je stiekem liever naar bed. 

"Wat voor cijfers heb je gehaald?"
Ouch. Ligt gevoelig. Als je een negen hebt gehaald dan schreeuw je dit natuurlijk met plezier van de daken, maar als je een cijfer hebt waar je minder trots op bent dan wil je deze vraag liever niet beantwoorden. Het is nooit leuk als je toe moet geven dat je een paar vakken moet herkansen, ook al is het echt niet het einde van de wereld. Het liefst wil iedereen kunnen zeggen dat je alles met vlag en wimpel hebt gehaald. 

"Weet je al wat je hierna gaat doen?"
De vraag der vragen. Wat wil je worden? Nu je studeert wordt er van je verwacht dat je weet wat je met je leven gaat doen.  Je hebt je leven enigszins richting weten te geven door een bepaalde studie te kiezen -want ja, je wordt waarschijnlijk geen wiskundige als je communicatie studeert- maar dat betekent niet dat je al weet wat je wil worden. De weet-je-al-wat-je-gaat-doen-vraag is zo vreselijk om te beantwoorden als je eigenlijk geen idee hebt. Want hoe kun je nou aan een studie beginnen als geen flauw benul hebt wat je ermee wil? Nou, dat kan… 

Welke vraag wil jij niet meer horen? 

Beeld: thinkstockphotos