Girlscene.nl gaat over fashion en beauty, allerlei happy dingen. Helaas zijn er soms ook minder leuke dingen in het leven en die passen goed in onze rubriek 'lifestyle'. Want vervelende en heftige dingen horen helaas bij het leven. Sommige meiden hebben wel iets heel heftigs meegemaakt en willen hun verhaal graag met jullie delen. Deze keer een Girlscene lezeres die herpes heeft.
Ik wil het niet hebben over de manier waarop ik aan deze ziekte gekomen ben, want ik weet dat het mijn eigen domme schuld is. Ik wil jullie wel graag waarschuwen. Al voorkom ik met dit verhaal maar één besmetting, dan heb ik mijn doel al bereikt. Ik vind het best moeilijk om dit op papier te zetten, omdat het toch enigszins ‘taboe’ is.
Ongeveer anderhalf jaar geleden ontdekte ik bultjes op mijn schaamlippen. Ik had ontzettend veel jeuk en moeite met fietsen. Ik maakte een afspraak met de huisarts en ik vertelde hem mijn probleem. Hij ging een kijkje nemen, zodat hij kon vertellen wat er aan de hand was. Hij schrok van wat hij zag, ik was blijkbaar groen vanbinnen. Dit was een schimmelinfectie, niet heel ernstig dus. Het was gewoon te behandelen. De huisarts zei dat hij de bultjes op mijn schaamlippen hier niet bij kon plaatsen. Het kon zijn dat de infectie naar buiten was geslagen, maar dit was niet heel waarschijnlijk. Hij zei toen dat het herpes kon zijn, maar dat hij toch eerst de schimmelinfectie wilde behandelen. Na deze behandeling moest ik terug komen voor een uitstrijkje.
Het wachten was een hel, niet alleen door de tijd en de onzekerheid, maar ook door wat er met de bultjes gebeurde. De bultjes sprongen open en gingen ontzettend erg zweren. Ik heb nog nooit in mijn leven zo ontzettend veel pijn gehad. Ik kon helemaal niks meer. Zelfs gewoon stil liggen deed pijn. Ik kon niet lopen, niet bewegen, niet zitten en niet naar de wc. Neem als voorbeeld in je hoofd hoe vervelend het is om te plassen met een blaasontsteking, vermenigvuldig dit met 10000, dan heb je een idee hoe erg het hierbij is.
Ik dacht dat mijn leven voorbij was toen ik hoorde dat het inderdaad herpes was. Herpes is niet te behandelen, je draagt het je hele leven bij je. Hoeveel aanvallen je krijgt is niet te voorspellen, dat verschilt van persoon tot persoon. Je kunt het vergelijken met een koortslip, sommige mensen krijgen het maar één keer in hun leven, andere mensen krijgen het iedere week. Het virus blijft echter altijd in je lichaam. Als ik elke week een aanval zou krijgen, of elke maand, zou ik geen normale baan kunnen hebben. Met zo ontzettend veel pijn zou ik niks meer kunnen. Ik probeerde meer informatie te zoeken op internet, maar ik werd er niet veel wijzer van. Lotgenotensites waren veelal verouderd. Ik heb toen besloten de SOA aids infolijn te bellen. Ik ben heel blij dat ik dat gedaan heb, ik werd zo veel wijzer van dit ene gesprek! Ik had van tevoren al mijn vragen op papier gezet en kreeg hier duidelijke antwoorden op. Zo ben je in principe niet besmettelijk als je geen aanval hebt, maar je scheidt toch 1 op de 100 dagen het virus uit, zonder dat je een aanval hebt. Je weet niet wanneer dit is, dus er is toch altijd een kans dat je besmettelijk bent.
Ik heb me in die periode ongelofelijk rot, somber en alleen gevoeld. Ik was heel boos op mezelf natuurlijk, maar je krijgt het daarnaast ook van iedereen te horen. Mijn ouders waren heel lief voor me, ik ben heel blij dat ik uit zo’n warm nest kom. Mijn zus was wel heel teleurgesteld in mij, wat het extra moeilijk voor mij maakte. Mijn zussen hebben me wel gesteund in deze tijd, maar ik voelde altijd de teleurstelling bij mijn ene zus. Onze band wankelde heel erg. Op school heb ik gelukkig geen achterstand op gelopen doordat ik er erg goed voor stond. Voor mij was dit echt een levensles.
Achteraf kan ik zeggen dat het allemaal erg meevalt, er is niet veel veranderd in mijn leven. Ik heb zelden een aanval en als ik een aanval heb is het 1 bultje, totaal niet vergelijkbaar met mijn eerste aanval. Ik ben ook naar de homeopaat gegaan voor behandeling. Ik moet nu nog elk half jaar terug komen. In de reguliere geneeskunde is herpes niet te genezen, mijn homeopaat gelooft hier wel in en we zijn al een heel eind op weg. Mijn aanvallen zijn sterk verminderd in aantal en intensiteit. Ik dacht ook dat ik nooit meer een man zou kunnen vinden. Dat bleek ook verre van waar. Ik heb nu al ruim een jaar een hele lieve vriend die me volledig accepteert zoals ik ben. Als ik een aanval heb vrijen we niet, zodat de kans op besmetting minimaal is. Ik heb de keuze om zonder condoom te vrijen volledig aan hem over gelaten, omdat ik niet verantwoordelijk wil zijn voor zijn besmetting. Hij heeft voor mij gekozen en accepteert de risico’s die dat met zich mee brengt. Verder is herpes een vrij ongevaarlijke ziekte. Alleen tijdens mijn zwangerschap zal ik erg op moeten letten, omdat ik een keizersnee moet laten doen als ik een aanval heb, om het kindje niet te besmetten.
Ik ben inmiddels weer helemaal gelukkig, de band met mijn zus is weer helemaal goed. Het enige wat ik moeilijk vind is dat herpes niet algemeen geaccepteerd is om over te praten. Als ik een aanval heb en ik kan daardoor iets niet doen, kan ik niet zeggen wat er echt aan de hand is. Tegen de mensen om me heen natuurlijk wel, maar ik loop er niet mee te koop. Het blijft toch een soort van ‘eigen schuld dikke bult’. En zo is het ook, ik neem mijn verantwoordelijkheid ervoor. Ik vind mezelf ook absoluut niet zielig, eerder dom geweest. Het is nu eenmaal zo en ik ben heel blij dat ik nog gewoon vooruit kan. Ik moet soms even slikken als er over gesproken wordt in gezelschappen of als er grappen over worden gemaakt op tv, maar dat hoort erbij. Ik hoop dat jullie begrijpen dat herpes niet iets is wat een soa test uit kan wijzen. Ook al heeft iemand ‘niks’ volgens een soa test, herpes is niet te testen! Alleen als je een aanval hebt, kan er worden vast gesteld of het herpes is. Je kunt de ziekte dus bij je dragen, zonder aanvallen te krijgen, maar wel nog steeds één keer in de 100 dagen het virus uitscheiden. Dus meiden ben alsjeblieft heel voorzichtig! Niet alle soa’s zijn met een antibioticakuur of iets dergelijks te behandelen, aan herpes zit je je levenslang vast. Mochten er toch lotgenoten zijn op Girlscene, sta ik altijd open voor contact.
Door Anoniem
